In welk bereik de welzijnstemperatuur van een kip valt, is zeker vooral te wijten aan het ras. Kippenrassen met een kort verenkleed, zoals diverse vechtende kippenrassen, voelen zich bij lage temperaturen minder comfortabel dan kippenrassen met een weelderig verenkleed. Beide rassen zijn echter in staat om min-temperaturen te doorstaan zonder dat ze ziek worden of zelfs doodvriezen. Het is echter de vraag of het nodig is dat kippen extreme temperaturen moeten doorstaan!
Het mogelijke risico op bevriezing is ook een probleem in niet-geïsoleerde kippenhokken en scherpe temperaturen onder het vriespunt, vooral bij kippenrassen met uitbundige kammen en lellen. Het houden van kippen in niet-geïsoleerde kippenhokken met dunne houten wanden gaat niet alleen gepaard met tal van nadelen in de winter, maar levert ook veel problemen op in de zomer.
De voordelen van een geïsoleerde kippenhok zijn duidelijk. Het slechte geweten van de pluimveehouder over de vraag of het kippenbeslag te koud is, wordt snel gekalmeerd als een dikke laag isolatie het pluimvee beschermt tegen strenge temperaturen onder het vriespunt. Idealiter is het kippenhok zo goed geïsoleerd dat de temperatuur binnen altijd boven de vorstgrens ligt, ook als het buiten koud is. In de meeste gevallen is dit echter alleen mogelijk met stabiele verwarming. Als alternatief kan een warmtelamp ten minste een apart deel van het kippenhok vorstvrij houden, waarin de kippen zich dan kunnen terugtrekken.
Een goed geïsoleerde kippenhok is niet alleen voordelig voor de gevederde bewoners, de kippenboer profiteert ook van de isolatie. Hoe meer kou de kippen moeten weerstaan, hoe meer energie ze nodig hebben en hoe meer energierijk voer ze nodig hebben. Ook het vorstvrij houden van de drinkbak is geen probleem met een goed geïsoleerde kippenhok, ook al vriest hij gemakkelijk buiten.
Ook tijdens de zomermaanden is de isolatie van het kippenhok voordelig, omdat het ook het huis beschermt tegen een te sterke verwarming. Voor kippenboeren die gezegend zijn met een strenge buurt, fungeert een geïsoleerd huis ook als geluiddemper. Uit goed geïsoleerde kippenhokken komt de hanenkraai ’s morgens veel stiller naar buiten dan uit een dunwandige houten hut.
Het grootste nadeel van een geïsoleerde kippenhok is waarschijnlijk de isolatie zelf. Als de isolatielaag verkeerd wordt aangebracht, kan de kou niet veel schade toebrengen aan de kippenhok, maar een veel belangrijkere factor wordt vaak buiten beschouwing gelaten – ventilatie. Als alles strak is, is er geen luchtcirculatie, wat niet goed zou zijn voor de gezondheid van de kippen!
Tegelijkertijd moet de isolatielaag in het kippenhok echter zo dicht zijn dat noch knaagdieren noch mijten kunnen nestelen. De isolerende laag van de kippenhok moet ook ontoegankelijk zijn voor kippensnavels, zodat er geen deeltjes kunnen worden geabsorbeerd en er geen schade aan de gezondheid kan ontstaan.
De vraag of een kippenhok al dan niet geïsoleerd moet worden, kan niet met een duidelijk ja of nee worden beantwoord. In plaats daarvan spelen tal van factoren een rol bij de overwegingen hieromtrent.
De gemakkelijkste manier om een kippenhok te isoleren is het gebruik van gebruikelijke isolatiematerialen zoals polystyreen of glaswol. Als alternatief kunnen stro, schapenwol, geperste houtsnippers of minerale wol als isolatielaag worden gebruikt. Hiervoor worden de gehele wanden voorzien van het gewenste isolatiemateriaal, van de vloer tot het dak, of in ieder geval van de vloer tot het slaapgedeelte.
Om de isolatie te beschermen tegen ongewenste bewoners en het plukken van de kippen, wordt deze bedekt met een houten bekleding (tand en groef, hardboard of plaatwerk). Alle scheuren moeten daarna zeker weer bedekt worden met muizen, wat goed lukt met hoogwaardige stalen strips, houten strips of de vulling met siliconen.
Ten slotte moet de gehele binnenbekleding worden voorzien van een kalklaag, zodat de mijten en Co. geen mogelijkheid tot bezinking krijgen.
€ 0,00
€ 0,00 excl. BTW